โดยในจดหมายมีใจความดังนี้

"ก่อนที่น้องปูจะไปแข่งเอเชียนเกมส์ โค้ชวีรัส ได้โทรมาหาผมและบอกให้ผมโทรไปหาผู้จัดการธวัช เผื่อผู้จัดการมีอะไรชี้แนะ เพื่อที่น้องปูได้เล่นตะกร้อไปนานๆเขาพูดแบบนี้"

"ผมก็เลยโทรไปหาผู้จัดการ พอผู้จัดการได้รับสายก็พูดขึ้นว่า "มีอะไรเหรอ" ผมเลยบอกว่า "โค้ชโร่ให้โทรมาหาผู้จัดการ" "อ๋อ โค้ชโร่อยากให้ช่วยไอ้ปูเหรอ" ผมตอบไปว่า "ครับ" แล้วผู้จัดการพูดว่า "แล้วไงล่ะ" ผมก็ตอบว่า "ยังไงก็ได้ครับ" แล้วผู้จัดการก็ตอบว่า "ถ้างั้นเอาไปเลย 5 แสนของทีมชุด" ถ้าไอ้ปูติดทีมเดี่ยวก็แทบจะไม่หักเลย"

"ผมก็เลยเข้าใจว่าจะหักเฉพาะเหรียญทีมชุดเพราะผมไม่เข้าใจของโค้ชและผู้จัดการ พอดีน้องปูก็ได้สองเหรียญทอง ผมเข้าใจว่าจะลูกผมหักเหรียญเดียวคือ ห้าแสน หลังแข่งเสร็จตอนที่ผมไปรับเช็ก ผู้จัดการได้โทรมาหาผม และพูดว่า "จะหักสองเหรียญ เหรียญละห้าแสน รวมเป็นหนึ่งล้าน" และผู้จัดการได้ขอเพิ่มอีกสามแสน รวมเป็นหนึ่งล้านสามแสนบาท และบอกว่า สามแสนจะเอาไปปิดปากโค้ชมัน และยังบอกผมอีกว่า เอาไปเจ็ดแสนก็พอ ค่อยเก็บไปนานๆ เดี๋ยวก็รวยเองแหละ"

"และตอนนั้นผมก็ไม่ได้ตอบตกลงอะไร ผมตอบไปเพียงว่า ผมจะกลับบ้านก่อน แล้วโอนมาให้ทีหลัง เพราะตอนนั้นเค้าจะขอเป็นเงินสด พอผมกลับถึงบ้าน ผมก็เลยโอนมาให้ห้าแสนบาท เป็นของผู้จัดการ หลังจากนั้นไม่นาน โค้ชโร่ได้โทรมาเอาอีกหนึ่งแสนบาท ว่าจะเอาไปซื้อที่แถวๆสมาคม หรือที่ไหนผมก็ไม่แน่ใจ ถ้าผมไม่ให้ ลูกผมจะไม่ได้เล่นอีก ผมก็เลยโอนไปให้หนึ่งแสนบาท หลังจากนั้นผู้จัดการและโค้ชก็ไม่ค่อยจะพอใจนัก พอน้องปูได้เข้ามาเก็บตัวใหม่ ก็เลยถูกกลั่นแกล้ง และจะคอยพูดย้ำอยู่เสมอว่า ใครยังไม่จ่ายก็จ่ายซะ จะพูดอย่างนี้เป็นประจำ"

"เวลาซ้อมก็เขียนรายงานเข้าไปว่า เล่นไม่ได้ ทั้งๆที่ไม่เป็นความจริงเลย และบอกน้องปูทำผิดกฎระเบียบ ถ้าเคร่งครัดกฎระเบียบจริง ทำไมโค้ชต้องพานักกีฬากินเหล้ากันทุกคน วันที่เขารับน้องใหม่โดยมีโค้ชร่วมดื่มด้วย หรือว่าดื่มไม่ผิดกฎ แต่นอนเตียงเดียวกันกลับผิดถึงขั้นไล่ออกเชียวหรือ ทั้งๆเด็กนอนหันหลังใส่กันเฉยๆ และที่สำคัญเด็กก็อยู่ห้องเดียวกันอยู่แล้ว และใส่ความว่าน้องปูกับเพื่อนร่วมห้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งมากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมห้อง จนไม่มีแรงซ้อม นี่คือสาเหตุของการไล่ออก ซึ่งไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด จึงขอความเป็นธรรม"

หลังจากนั้น "ปู" พิกุล สีดำ จอมเสิร์ฟดาวรุ่งอนาคตไกลก็หลุดทีมชาติไทยและไม่มีอนาคตในวงการตะกร้อ จนต้องไปเป็นแรงงานเก็บผลไม้ที่ประเทศเกาหลีใต้เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว