ปัญหาเรื้อรังที่คิวโลกต้องรีบแก้

เหมือนกับสนุกเกอร์ ยังไม่ใช่กีฬาอาชีพที่ยั่งยืน ที่นักสอยคิวทุกคนในทัวร์ จะสามารถหาเงินรางวัลมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องได้อย่างเพียงพอ

กล่าวคือ เงินรางวัลโดยรวมแต่ละรายการยังน้อยมากเมื่อเทียบกับ กอล์ฟ, เทนนิส หรือกีฬาอาชีพยอดนิยมชนิดอื่น ยิ่งเมื่อเทียบกับฟุตบอลนี่คนละเรื่องเลย

นักสอยคิวในทัวร์ที่ตกรอบแรกๆเป็นประจำ แทบไม่มีรายได้ แม้เวิลด์สนุกเกอร์ทัวร์(WST) จะมีเงินรางวัลการันตีให้คนละ 20,000 ปอนด์(ราวๆ 840,000 บาท) ต่อฤดูกาล แต่มันก็ไม่พออยู่ดี โดยเฉพาะกับบรรดาผู้เล่นชาวเอเชีย ที่ข้ามน้ำข้ามทะเลไปล่าเงินรางวัลถึงแดนผู้ดี

ที่ผ่านมา มีนักแม่นรู้จากทั้งไทย, จีน และชาติอื่นในเอเชียจำนวนไม่น้อย ต้องเผชิญกับปัญหาเหล่านี้ฤดูกาลแล้วฤดูกาลเล่า

การเดินทางไปแข่งขันสนุกเกอร์อาชีพโลกที่อังกฤษ พวกเขาจะต้องเสียค่าใช้จ่ายเองทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นค่าที่พัก, ค่าเดินทาง, ค่าอยู่ค่ากิน, ค่าซ้อมที่ต้องเสียให้สนุกเกอร์คลับแต่ละแห่ง และค่าจิปาถะอย่างอื่นๆอีกมากมาย

หากใครมีทุนจากสปอนเซอร์ก็ดีไป แต่ถ้าใครไม่มีผู้สนับสนุนก็ต้องไปตายเอาดาบหน้า ด้วยการลุ้นเงินรางวัลจากการแข่งขันเพียงอย่างเดียว

ถ้าเข้ารอบลึกๆในแต่ละรายการ ก็ยังพอมีเม็ดเงินมาหล่อเลี้ยงชีวิตและจุนเจือครอบครัว แต่ถ้าตกรอบแรกๆเป็นประจำ ก็แทบไม่ต่างอะไรจากยาจกเลย

หันไปดูกอล์ฟหรือเทนนิส ซึ่งเป็น 2 ชนิดกีฬาอาชีพที่ยั่งยืนมาช้านาน ต่างมีเงินรางวัลชิงชัยเป็นจำนวนมหาศาล ผู้ที่เป็นแชมป์ก็ได้รับเงินก้อนโต ส่วนคนที่ตกรอบแรกๆก็มีเงินรางวัลให้เช่นกัน แม้จะไม่มากแต่ก็ไม่ได้น้อยจนน่าเกลียด เรียกได้ว่านักกีฬาในทัวร์ทุกชีวิต ไม่ว่าจะเป็นมือท็อป หรือมืออันดับล่างๆ ต่างสามารถนำเงินรางวัลดังกล่าวมาเลี้ยงชีวิตได้เพียงพอ

ตรงกันข้ามกับสนุกเกอร์ ที่จะมีเฉพาะมือท็อปๆอันดับต้นๆของโลกเท่านั้น ที่มีรายได้มั่งคั่งจากกีฬาชนิดนี้ ส่วนบรรดามือล่างๆที่ตกรอบแรกๆเป็นประจำ ต้องกล้ำกลืนฝืนทนกับความแร้นแค้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เรื่องนี้ “เดอะร็อกเก็ต” รอนนี่ โอซัลลิแวน ซูเปอร์สตาร์เบอร์หนึ่งแห่งวงการ ดีกรีแชมป์โลก 7 สมัย เคยออกมากล่าวผ่านสื่อ เพื่อเป็นปากเป็นเสียงให้กับมืออันดับล่างๆไปแล้วว่า เงินรางวัลจากการแข่งขันสนุกเกอร์อาชีพโลกมันน้อยเอามากๆ เสมือนนักสอยคิวในทัวร์ ต้องห้ำหั่นประชันเพลงคิวกันเพื่อแย่งเศษเงินอันน้อยนิด มิได้ล่าเงินรางวัลมหาศาลเหมือนดั่งกีฬาอื่น

ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ “แจ๊ค สระบุรี” เลือกที่จะอยู่ในเมืองไทยต่อไป ไม่เอาอีกแล้วกับการไปเล่นสนุกเกอร์อาชีพโลกที่อังกฤษ เพราะเมื่อเทียบกัน การลงเล่นรายการอาชีพเมืองไทยรวมถึงทำอาชีพอื่นควบคู่ไปด้วย ยังมีรายได้ดีกว่าไปแข่งขันอาชีพโลก ณ แดนผู้ดี

และไม่ใช่แค่ “แจ๊ค สระบุรี”เท่านั้น นักสอยคิวไทยอีกหลายคนก็คิดแบบนี้เช่นกัน ลองสังเกตุในศึกคิวสกูล 2023 โซนเอเชีย/โอเชียเนีย ที่ไทยเราเป็นเจ้าภาพเมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา มีนักสอยคิวฝีมือดีจากแดนสยามจำนวนไม่น้อย ตัดสินใจหันหลังให้กับการคัดคิวสกูล ซึ่งเป็นทัวร์นาเมนต์ชิงตั๋วไปเล่นอาชีพที่อังกฤษ คนที่ลงแข่งขันส่วนใหญ่คือจอมคิวดาวรุ่งแทบทั้งสิ้น 

นอกจากนี้ นักสอยคิวฝีมือดีจากอินเดียอย่าง ปันกาจ แอดวานี่ อดีตแชมป์สมัครเล่นโลก 2 สมัย กับ อดิตยา เมห์ธา อดีตแชมป์เอเชียเมื่อปี 2012 ที่เคยมีประสบการณ์เล่นอาชีพที่อังกฤษมาก่อน ก็ไม่สนใจที่จะหวนกลับสู่ยุทธจักรคิวโลกอีกต่อไปแล้ว

เรื่องที่กล่าวมานี้ นับเป็นปัญหาที่สมาคมบิลเลียดและสนุกเกอร์อาชีพโลก(WPBSA) และเวิลด์สนุกเกอร์ทัวร์(WST) ต้องเร่งแก้ไขเป็นการด่วน ด้วยการหาวิธีเพิ่มเงินรางวัลในการแข่งขันแต่ละรายการให้สูงขึ้น เพื่อให้บรรดานักสอยคิวในทัวร์ อยู่กันได้อย่างไม่ขัดสน และยกระดับให้ศึกสนุกเกอร์อาชีพโลก เป็นกีฬาอาชีพที่ยั่งยืนมากขึ้นกว่าเดิม 

มิเช่นนั้นแล้ว จะไม่มีนักสอยคิวคนใด สนใจจะคว้าสิทธิ์การ์ดทัวร์ไปเล่นอาชีพอีกต่อไป