ผมไม่ได้ไปเชียร์ทีมชาติไทยถึงที่สนาม ราชมังคลาฯ มานานร่วมๆ 10 ปีแล้วนะครับ แต่พอกลับมาอีกครั้งก็ดัน "คาบ้าน" ซะอย่างนั้น (แย่จัง) และนี่คือสิ่งที่อยากจะบอก
1.ตอนทราบรายชื่อผู้เล่น 11 ตัวจริงของทีมชาติไทยพลางพิจารณาอย่างละเอียด ผมบอกกับตัวเองว่า...ถ้าทะลึ่งแพ้คาบ้านขึ้นมานะ มาโน โพลกิ้ง คงถูกเลื่อยไฟฟ้ายัดเข้าไปใน Rule Darkz แน่ๆ เพราะมันขัดสายตาหลายตำแหน่ง
แถมไม่นึกถึงความดีความชอบของผู้เล่นบางคนที่โชว์ฟอร์มได้ไฉไลตอนไปอุ่นเครื่องยุโรปเลย
นายทวารอย่าง กัมพล ปราการหลังอย่าง เอเลียส และกองกลางอย่าง วีรเทพ ผมคิดว่า 3 คนนี้ควรได้ลงตัวจริงนะ
แต่ก็ช่างเหอะ...ขี้เกียจบ่น เดี๋ยวถูกไล่ให้ไปเป็นโค้ชเอง 555555
2.ฟามจริง พลพรรคช้างศึกก็เล่นกันได้ไม่เลวนะครับ ครองบอลทำเกมบุกได้เหนือกว่าเล็กน้อย ขณะที่ทีมชาติจีนเขามาแบบรัดกุม และระมัดระวัง ด้วยหวัง 1 แต้ม ไม่เสียหาย
ดูวิธีการเล่นแล้ว พวกนักเตะพันธุ์ตี๋ใหญ่เขาก็เกรงๆ เราอยู่เหมือนกัน แต่ตอนเวลาทีมเยือนมีจังหวะสวนกลับ ผมแอบเห็นว่าทำได้รวดเร็ว และน่ากลัวมิใช่น้อย
3.สารัช ยิงโคตรสวยเลยนะครับ กระดกบอลขึ้นก่อนสับด้วยซ้ายลูกพุ่งเป็นจรวดเสียบตาข่าย
อารมณ์นั้น สนามแทบแตก ไม่น่าเชื่อว่าเราครองบอลบุกมากกว่า แล้วขึ้นนำได้สำเร็จซะด้วย
ผมพูดในใจ "ทำไม จีน หมูจัง" 55555
ตอนเดินออกจากสนาม หลังจบเกม คุณแม่ของน้องตังค์ (สารัช) เข้ามาทัก เพราะเคยเจอกันประจำที่เมืองทอง ผมบอกแม่ "ตังค์ยิงสวยมากแม่"
แม่ตอบ "แต่ตังค์ก็พลาดเอง เสียประตูเลย" ก่อนทำหน้าเซ็งๆ
4.ครับ...เราพลาดเอง แถมพลาดแบบไม่น่าพลาด แล้วก็โดนลงโทษขั้นสูงสุดทั้ง 2 ครั้ง
คิดแล้วก็น่าโมโห
จีน ไม่ได้บุกกดดันจนเราพลาดสักหน่อย แต่เพราะความไม่ละเอียด และไม่ระมัดระวัง อยู่ดีๆ เราก็จ่ายพลาดง่ายๆ แบบไม่มีเหตุผล และไม่ต้องการความเข้าใจใดๆ ทั้งสิ้น
พอเป็นฝ่ายตามหลังก็เข้าอีหรอบเดิมเลยคือสะเปะสะปะไม่เป็นรูปไม่เป็นทรงสักเท่าไหร่ ยิ่งไม่มี เจ-ชนาธิป ในสนาม ความหวังในการทำประตูยิ่งริบหรี่ลงไปเรื่อยๆ
5.พอบอลแพ้แบบนี้ก็ให้นึกเสียดายเกมอุ่นเครื่อง ก่อนคัดบอลโลกที่เราไม่ยอมใช้ให้เป็นประโยชน์
แถมประโยชน์ที่พอเอากลับมาจากยุโรปได้บ้าง ผู้เป็นโค้ชก็ไม่ยอมเอามาใช้ในนัดนี้
แฟนบอลไทยอุตส่าห์ให้อภัย เข้ามาเชียร์ในสนามท่ามกลางสายฝนสามหมื่นกว่าคน สุดท้ายเดินซึมๆ เศร้าๆ เหงาๆ ออกจากสนาม เพราะพวกเขารู้ว่าความหวังเข้ารอบต่อไป มันถูกกระทืบแหลกสลายไปเรียบร้อย
โบนัส แทร็ค: ถ้าให้พูดแบบหล่อๆ ผมจะบอกว่า...ไม่เป็นไร โอกาสเรายังมี เราแพ้จีนคาบ้านได้ เราก็บุกไปเหยียบจมูกมังกรได้
แต่ถ้าให้พูดตรงๆ มันจบแล้วครับ ค่อยมาวางแผนไปบอลโลกกันใหม่ในอีก 4 ปีข้างหน้า
บอ.บู๋