พลพรรคปีศาจแดงบุกไปย้ำแค้น แอสตัน วิลล่า ถึงถิ่นในเกมที่ต้องอุทานว่า...มึงชนะเขาได้ไงครับ 5555
1.แมนฯ ยูไนเต็ด เล่นดีกว่าเจ้าบ้านในช่วง 20 นาทีแรก
จุดเด่นของพวกเขายังคงเป็นจังหวะที่พากย์อังกฤษวาา "ทรานซิตชั่น" คือบีบสูงขึ้นไปแย่งบอล ต่อเมื่อตัดได้จะจู่โจมอย่างรวดเร็วทันทีจนเกือบได้ประตูอยู่ 2-3 ครั้ง ก่อนจะขึ้นนำ 1-0 จากลูกเตะมุม
2.หลังจากผ่านพ้น 20 นาทีแรก แอสตัน วิลล่า ก็ครองบอลบุกพลางหาจังหวะจบได้มากกว่าชัดเจน
มิดฟิลด์ตัวกลางของ แมนฯ ยูไนเต็ด เบรคเกมที่มาตรงกลางของทีมสิงห์ผยองแทบไม่อยู่เลย ปล่อยให้ทะลุมาตรงๆ แล้วหาจังหวะจบได้ตลอด ยังดีที่กองหลังช่วยกันป้องกันแบบไม่มีความผิดพลาด
เฉพาะอย่างยิ่ง อองเดร โอนาน่า ที่อ่านเกมออกไปช่วยสกัด ปิดมุม และยืนตำแหน่งได้ดีมากจนนำมาซึ่งการเซฟสวยๆ หลายครั้ง
3.อย่างไรก็ตาม
แอสตัน วิลล่า เร่งเกมโหมกระหน่ำมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดเกมรับก็เอาไม่อยู่ และถูกตีเสมอจนได้
แต่พลันที่เห็นการดีใจแบบเย้ยหยัน & กวนตีนคู่แข่งของ ดั๊กลาส ลุยซ์ ผมกลับมั่นใจลึกๆ ว่า แมนฯ ยูไนเต็ด มีสิทธิ์เป็นชนะในตอนจบ
เหตุเพราะบ่อยครั้งที่การดีใจอะไรแบบนี้ ฝ่ายที่แสดงมันออกมามักจะถูกเอาคืนอย่างสาสม 55555
4.เมื่อเกมเป็นรอง เอริค เทน ฮาก แก้หมากเตะด้วยการเปลี่ยนตัวแล้วได้ผลเกินคาดนะครับ
มาร์คัส แรชฟอร์ด ถูกถอดออก เพื่อให้บุตรแห่งซาตานอย่าง สก๊อตต์ แม็คโทมิเนย์ ลงมาเล่นเป็นหน้าต่ำ โดยโยก บรูโน่ แฟร์นันด์ส เยื้องออกไปทางขวาพลางสลับ อเลฮานโดร การ์นาโช่ มาอยู่ทางซ้าย
แล้ว "แม็คทอม" ก็ทะยานขึ้นไปโขกประตูชัยให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ซะอย่างนั้น !!!
5.บทสรุปของเกมนี้คือผู้เล่นพันธุ์อสูรเล่นเกมรับกันได้ไฉไล ไม่มีความผิดพลาดส่วนบุคคล เกมรุกอาศัยการเล่นแบบฉาบฉวยแล้วสามารถหาจังหวะจบได้เด็ดขาดกว่า
เหนือสิ่งอื่นใดคือการดีใจที่กวนประสาทแบบนั้นมันเหมือนเป็นอาถรรพ์อันมักย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองเสมอ
คิดแล้วก็สะใจว่ะ
โบนัส แทร็ค: ปีนี้ แมนฯ ยูไนเต็ด ยังสะกดคำว่าแพ้ไม่เป็น แถมยิงได้ตั้ง 17 ประตูในทุกรายการ
บอ.บู๋