ลิเวอร์พูล โชว์ "ไดฮาร์ด" ตัวพ่อ

ฉับพลัน !!!...สกอร์พลิกกลับมานำเป็น 4-3 ซะอย่างนั้น และต่อไปคือความเห็นของผม

1. 3 ประตูแรกจาก 4 ประตูของหงส์แดง คือการยิงที่สวยสดงดงามระดับต้นหญ้าทุกต้นที่ แอนฟิลด์ ยังต้องโค้งคำนับให้อย่างนอบน้อม

ส่วนประตูชัยก็จัดเป็นการยิงที่กระชากอารมณ์และความรู้สึกสุดๆ

ชนะบนความดราม่าแบบนี้ แม้จะบวกแค่ 1 ประตู แต่มันมีคุณค่า และเป็นที่โจษจันมากกว่าชนะด้วยสกอร์ 3-0 อีกนะครับ ขอโทษ !!!

2.ลิเวอร์พูล เสียง่ายๆ ทั้ง 3 ประตูเลยนะครับ แถมยังเสียดื้อๆ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย โดยไม่จำเป็นต้องถูกคู่แข่งกดดัน อันสะท้อนว่าเกมรับของพวกเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากมาย และพร้อมที่จะผิดพลาดเช่นกัน

ผู้รักษาประตูมือ 2 อย่าง ควิวีน เคลเลเฮอร์ ก็ดูเหวอๆ ชอบกล หากเป็น อลิสซง เบ็คเกอร์ เฝ้าเสาคงไม่โดนไปถึง 3 ดอกแน่ๆ

แม้เกมรับจะดูมีปัญหา แต่ ลิเวอร์พูล 2.0 ชุดนี้ถือคติเสียเท่าไหร่ก็ต้องยิงให้ได้มากกว่า ซึ่งมันคือ แมนฯ ยูไนเต็ด ในยุคเรืองอำนาจชัดๆ

คิดแล้วก็...นะ !!!

3.อยากบอกว่าประตูนำ 3-2 ของ ฟูแล่ม นั่นแหละที่ทำให้พวกเขาหลงระเริงจนย่ามใจมากเกินไป

ถ้าไม่ทะลึ่งขึ้นนำพลางยื้อสกอร์ 2-2 ไปเรื่อยๆ 

บางที ลิเวอร์พูล อาจไม่ชนะ...ก็...เป็น..ได้ !!!

4.เชื่อไหมครับ ???

เมื่อคืน ผมดูเกมนี้อยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเป็น "เด็กหงส์"

ตอนที่ผู้มาเยือนขึ้นนำ 3-2 

สาบาน...ผมไม่ได้ขัดคีย์บอร์ดรอล้อเลียน แต่ผมบอกกับคุณพรี่เขาที่กำลังทำหน้าเหมือนอมชักโครกว่า...

"นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ลิเวอร์พูล ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้...เดี๋ยวคอยดู กู เอ๊ย ผมเห็นมาเยอะแล้ว เดี๋ยวหงส์จะกลับมา" 5555555555

5.ตอน เจอร์เก้น คล็อปป์ ส่ง วาตารุ เอ็นโด ลงมาในช่วงท้ายเกม

ผมพูดกับตัวเองในใจว่า "สถานการณ์แบบนี้จะส่งมิดฟิลด์ตัวรับลงมาทำแมวน้ำอะไรวะ ???" 

ไม่กี่นาทีต่อมา 

นักเตะชาวอาทิตย์อุทัยผู้นี้ก็ตะบันเต็มตีนเตี่ยตุงตาข่ายซะอย่างนั้น

บัดดลเดียวกันจิ้งจกตัวหนึ่งที่เกาะบนข้างฝาก็อุทานออกมาเป็นภาษาเจแปนนิส

เจสสสสสส...เข้ !!!

บอ.บู๋