เมื่อคืนวันเสาร์ ผมไปชมศึกพรีเมียร์ลีกระหว่าง วูล์ฟส์ กับ นิวคาสเซิ่ล ที่ โมลินิวซ์ สเตเดี้ยม และนี่คือสิ่งที่อยากจะบอก
1.บรรยากาศที่บ้านของทีมหมาป่ายอดเยี่ยมมากนะครับ แฟนบอลเป็นมิตรต้อนรับแฟนบอลชาวเกาหลีอย่างพวกเราเป็นอย่างดี (เพราะตอนนี้ ดาวเตะขวัญใจของพวกเขาคือ ฮวาง ฮี-ชาน ) เสียงเชียร์เจ้าถิ่นหนักแน่น และกระหึ่ม
แถมเกมนี้มีการยิงกันถึง 4 ประตู อัตราความเมามันหลายตีนถีบเลยทีเดียว ผมนั่งอยู่หลังประตู ได้อารมณ์ และความรู้สึกยิ่งนัก
2.ปีกขวาของ วูล์ฟ์ส์ อย่าง เปโดร เนโต้ กระชากลากเลื้อยได้สะเด่าดีแท้ สามารถใช้ความเร็วของตัวเองให้เป็นประโยชน์ และง่ายๆ ไม่มากจังหวะ
...ว่าแล้วก็ดันนึกถึง อันโตนี่ กับ เจดอน ซานโช่ รวมถึง มาร์คัส แรชฟอร์ด ขึ้นมาดื้อๆ ก่อนถอนหายใจ
3.ฮวาง ฮี-ชาน เล่นเป็น "หน้าเป้า" เลยนะครับ นอกจากจะคล่องแล้วยังขยัน อดทน มีวินัยใฝ่คุณธรรม ตอนโฆษกสนามประกาศชื่อก็ได้รับเสียงเฮกึกก้องมากที่สุด
จังหวะที่เขาตีเสมอให้ วูล์ฟส์ เป็น 2-2 บอกได้เลยว่า...สะเด่าไปเลยอีน้อง
4.ผู้ตัดสิน แอนโธนี่ เทย์เลอร์ และ VAR ท๊อปฟอร์มอีกแล้วนะครับ
จังหวะที่ นิวคาสเซิ่ล ได้จุดโทษ กองเชียร์เจ้าบ้าน (รวมถึงผมด้วย) เกิดอาการ ง.งู 2 ตัวกันทั้งสนาม
ต่อเมื่อดูภาพช้าในช่วงพักครึ่งจึงพบว่าทีมเยือนได้จุดโทษจากจังหวะที่ ฮวาง ฮี-ชาน พยายามจะเตะบอลใยกรอบเขตโทษ ทันใด ฟาเบียง ชาร์ ของสาลิกาดงก็วิ่งเข้ามาจากด้านข้าง ขณะนักเตะโคเรียที่เหวี่ยงตีนไปแล้วพยายามยับยั้ง
บัดดล...นักเตะสวิสส์ก็เสียการทรงตัวแบบเจตนาซะอย่างนั้น
ที่สำคัญคือ VAR เช็คตั้งนาน แล้วก็ดันยืนยันคำตัดสินเดิม
อืมมมมมมม...เยอร์ แด๊ด เด๊ด !!!
5.นับตั้งแต่นั้น คุณพี่แอนโธนี่ก็ถูกแฟนบอลเจ้าบ้านสดุดีถึงบุพการีพลางแจก "ของชำร่วย" หน่วยเป็นดุ้นตลอดทั้งเกม
เท่านั้นไม่พอยังถูกไล่ให้กลับไปสไลด์หนอนที่บ้านอีกด้วย ผมเห็นแล้วชอบใจจังเลย 5555
บอ.บู๋