ตอนแรกเฉยๆ! อารมณ์ ความรู้สึก เมสัน เมาท์ สวมชุดแมนฯ ยูไนเต็ด

1.ตอนแรกก็เฉยๆ นะครับ เพราะใจอยากได้ ดีแคลน ไรซ์ มากกว่า

แต่พอเห็นแฟนบอลของ เชลซี จำนวนหนึ่ง แสดงความแค้นเคืองในโลกโซเชี่ยล บางคนถึงขนาดแช่งให้เจ็บ แล้วก็รู้เลยว่านักเตะลูกหม้อของทีมสิงห์น้ำเงินผู้นี้เป็นที่รักของพวก "บลู อาร์มี่" มากขนาดไหน 

2.ตอนแรกก็เฉยๆ นะครับ เหตุผลอย่างที่บอกข้างบน แต่พอคิดไปคิดมาพลางตรึกตรองรอบด้าน

ผมมีความรู้สึกเหมือน แมนฯ ยูไนเต็ด ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว เนื่องเพราะ เมสัน เมาต์ เล่นได้หลายตำแหน่ง

มันช่วยให้ เอริค เทน ฮาก มีทางเลือกในการจัดทีมได้หลากหลายรูปแบบยิ่งขึ้น 

คือเอาไปเล่นเป็นกองหน้ากึ่งปีกก็ได้ เอาไปเล่นเป็น "หน้าต่ำ" ก็ได้ มิดฟิลด์ตัวรุกในระบบ 4-3-3 ก็ได้ หรือจะถอยลงมาสวมบทมิดฟิลด์ตัวกลางในระบบ 4-2-3-1 ก็ได้ 

3.การมอบเสื้อหมายเลข 7 ให้เขา เด็กผีหลายคนค่อยไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่

แต่ผมเห็นด้วยนะครับ

เพราะมันเป็นการแสดงให้เห็นว่า เอริค เทน ฮาก มองว่า เมสัน เมาท์ เป็นผู้เล่นที่สำคัญของ แมนฯ ยูไนเต็ด 

มิหนำมันจะยิ่งทำให้ดาวเตะวัย 24 กะรัตผู้นี้มีความมุ่งมั่นและทุ่มเทให้สมกับที่ได้หมายเลขในตำนานมากกว่าความกดดัน

4.ในฐานะเด็กผีคนหนึ่ง 

สาบานว่าผมไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องยิงประตูแบบถล่มทลาย หรือต้องระเบิดฟอร์มสุดยอดออกมาประหนึ่งจอมทัพระดับซึบาสะ

ขอแค่โชว์ฟอร์มได้ตามมาตรฐานของตนเองเหมือนตอนอยู่กับ เชลซี พลางสร้างสมดุลย์ให้เกมของปีศาจแดงก็ถือว่าน่าพอใจแล้ว 

5.ข้อนี้เป็นความรู้สึกที่ส่วนตัวมากๆ นะครับ

คือตอนเห็นภาพที่เขาสวมเครื่องแบบสีแดง

ผมรู้สึกเหมือนกับว่า เมสัน เมาท์ เดินทางกลับมาที่บ้านของตัวเอง

ว่าแล้วขอต้อนรับกลับบ้านอีกครั้งครับ

บอ.บู๋